Ένας πολύ συχνός τραυματισμός που μπορεί να χτυπήσει την ¨ πόρτα ¨ στον καθένα μας , είναι οι τενοντίτιδες . Ο τένοντας είναι μία ταινία ινώδους ιστού που ενώνει τον μυ με το οστό και με τον όρο τενοντίτιδα εννοούμε την φλεγμονή στην συγκεκριμένη περιοχή . Ο βασικότερος λόγος που φλεγμαίνει ένας τένοντας είναι από υπερβολικές δυνάμεις που μπορεί να δεχτεί ( τραυματισμός ) ή από επαναλαμβανόμενες πιέσεις , το σύνδρομο δηλαδή της υπέρχρησης . Με βάση λοιπόν την λογική της υπέρχρησης ,τις ίδιες πιθανότητες για τενοντίτιδα μπορεί να έχει ένας επαγγελματίας αθλητής , κάποιος που αθλείται στο γυμναστήριο ή το σπίτι , αυτός που στην δουλειά του κάνει την ίδια κίνηση για πολλές ώρες , ακόμα και κάποιος που χρησιμοποιεί πολύ ώρα τον υπολογιστή του .
Τα συμπτώματα που παρουσιάζονται είναι η αύξηση της θερμοκρασίας και η ερυθρότητα στην πάσχουσα περιοχή η οποία γίνεται ευαίσθητη στην αφή , ο πόνος που αυξάνεται με την κίνηση και τις δραστηριότητες ενώ υπάρχει και περιορισμός στο εύρος κίνησης . Από κει και πέρα τα συμπτώματα γίνονται πιο συγκεκριμένα ανάλογα με την περιοχή που προσβάλλεται με πιο συχνές τενοντίτιδες αυτές του υπερακανθίου ( στον ώμο ) , του αγκώνα ( συνήθως στους τενίστες γι ‘ αυτό και λέγεται tenniselbow ) και του επιγονατιδικού ( στον τετρακέφαλο ) . Η αντιμετώπιση της τενοντίτιδας πρέπει να είναι άμεση γιατί όσο πιο χρόνιο γίνεται το πρόβλημα τόσο πιο δύσκολα αποκαθίσταται και ταλαιπωρεί αρκετά τον ασθενή . Το πρώτο βήμα είναι η αποφυγή των κινήσεων και των δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν την περιοχή ενώ τις πρώτες μέρες κρίνεται επιτακτική και η χρήση του πάγου αρκετές φορές την ημέρα . Ο φυσικοθεραπευτής σε πρώτη φάση θα βοηθήσει με αποιδηματική και αντιφλεγμονώδη θεραπεία η οποία περιλαμβάνει κυρίως το μηχάνημα TECAR με το οποίο έχουν παρατηρηθεί θεαματικά αποτελέσματα, καθώς επίσης και υπερήχους , tens , laser , ιοντοφόρεση , δινόλουτρα , κρυοθεραπεία κλπ. Σε αυτήν την φάση μπορεί να χρειαστούν και αντιφλεγμονώδη χάπια ή και νάρθηκας ανάλογα με την περίπτωση και σε συνεννόηση πάντα με τον γιατρό . Στο επόμενο στάδιο και όταν πλέον οι συνθήκες το επιτρέπουν ξεκινούν οι διατάσεις ( όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα ) για την αποφυγή του περιορισμού της ελαστικότητας του μυ και την διατήρηση της φυσιολογικής κινητικότητας της άρθρωσης , ενώ σταδιακά ξεκινά και η ενδυνάμωση της περιοχής με στόχο την επάνοδο στις δραστηριότητες όταν πλέον δεν υπάρχει καμία ενόχληση . Γενικά οι τενοντίτιδες είναι πολύ ¨ ύπουλες ¨ και χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή γιατί πολλές φορές δίνουν την εντύπωση πως έχουν περάσει αλλά με το που θα ζοριστεί λίγο ο μυς επανέρχονται και υποτροπιάζουν κάνοντας την θεραπεία τους ακόμα δυσκολότερη γι ‘ αυτό και παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το πότε και πως θα επιστρέψουμε στις δραστηριότητες μας . ** Δημοσιεύτηκε στο ΜΕΤΑ MAGAZINO(ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012)
