Ο όρος Αυχενικό Σύνδρομο χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις παθήσεις τις Αυχενικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (Α.Μ.Σ.Σ.).Δεν αποτελεί πάθηση, αλλά περιγράφει μια σειρά από συμπτώματα στην περιοχή του αυχένα καθώς και στην εν γένει γύρω περιοχή τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν πόνους στον αυχένα, δυσκαμψία, αντανακλώμενους πόνους, νευραλγίες, πονοκεφάλους και ζάλη, πόνο στον ώμο, στον βραχίονα ή και στο χέρι, περιορισμένη κινητικότητα της αυχενικής μοίρας, αδυναμία, μουδιάσματα, μειωμένα αντανακλαστικά στα άνω άκρα.
ΠΟΙΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ;
Τα πιο συνηθισμένα αίτια που προκαλούν αυχενικό σύνδρομο είναι τα εξής :
- Επαναλαμβανόμενη «κακή» στάση κατά την εργασία (σύνδρομο κακής στάσης – posture syndrome) με αποτέλεσμα μικροτραυματισμούς της αυχενικής μοίρας και τελικά εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου.
- Θλάση μυός στην αυχενική μοίρα.
- Αυχενική δισκοπάθεια – δισκοκήλη.
- Απότομη ή βίαιη κίνηση λόγω τροχαίου ατυχήματος.
ΤΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΧΩ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΩ ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ;
Σύμφωνα με μελέτες αυχενικό σύνδρομο μπορεί να εμφανίσει ένας στους 10 ανθρώπους όλων των ηλικιών πράγμα που σημαίνει ότι 1.000.000 Έλληνες μπορεί κάποια στιγμή στη ζωή τους να υποφέρουν από το σύνδρομο αυτό . Από αυτούς, οι μισοί περίπου θα χρειαστούν περαιτέρω ιατρική παρακολούθηση ,φαρμακευτική αγωγή και φυσικοθεραπεία. Οι γυναίκες εμφανίζουν πολύ πιο συχνά αυχενικό σύνδρομο (2-4 φορές συχνότερα των ανδρών) ενώ σχεδόν πάντα όλες οι καταστάσεις πόνου στον αυχένα, οποιασδήποτε αιτίας, συνδυάζονται με άγχος .
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ;
Τα συμπτώματα συνήθως ξεκινούν με ήπιο πόνο στην περιοχή του αυχένα με επέκταση στην ινιακή χώρα, πόνος ο οποίος αυξάνει με τις κινήσεις της κεφαλής . Εκτός όμως από τον πόνο, προκαλεί στον ασθενή πονοκέφαλο, εμβοές ώτων (βουητό στα αυτιά) ή ακόμα και διαταραχές της ισορροπίας και της όρασης ενώ συχνές είναι και οι περιπτώσεις που ο πόνος επεκτείνεται προς τον ώμο και φτάνει μέχρι και τα δάκτυλα παρουσιάζοντας και νευρολογικά συμπτώματα (αιμωδία – μυρμήγκιασμα).
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ;
Καταρχάς αξιολογείται το μέγεθος του προβλήματος από τον θεράποντα ιατρό και προτείνεται ανάπαυση , μείωση των δραστηριοτήτων ( όχι όμως ακινητοποίηση ) και λήψη φαρμάκων ( παυσίπονα , αντιφλεγμονώδη , μυοχαλαρωτικά) . Στην οξεία φάση του συνδρόμου είναι πιθανή η τοποθέτηση περιλαιμίου (κολάρο), προκειμένου να αποφευχθούν οι βίαιες ή υπέρμετρες κινήσεις στην αυχενική μοίρα . Από φυσικοθεραπευτικής απόψεως μεγάλη είναι η συμβολή της μεθόδου Mακένζι ( Mckenzie ) στην αποκατάσταση του ασθενή,η θεραπεία TECAR, καθώς και των άλλων κλασικών μέσων φυσικοθεραπείας (Laser, αναλγητικά ρευμάτα, υπέρηχοι, διαθερμίες , μαλάξεις) με σκοπό την περαιτέρω ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο και τη χαλάρωση της περιοχής από το μυϊκό σπασμό. Μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων συνεχίζεται η εφαρμογή ειδικών ασκήσεων Mckenzie, με σκοπό τη βελτίωση της κινητικότητας του αυχένα και των άνω άκρων καθώς και την ενδυνάμωση της περιοχής Τέλος δίνονται συμβουλές για τον τρόπο εργασίας, ύπνου, οδήγησης, καθώς και άλλων δραστηριοτήτων με σκοπό τη σωστή στάση και θέση του αυχένα .